Tiho i dostajanstveno u nedjelju, 17. novembra 2013.godine, u Velikoj Kladuši svečano je obilježena stogodišnjica pravoslavne crkve. Vjerski dio programa obavljen je u crkvi sv. Georgije u centru Kladuše, a svečarski u restoranu Sportske dvorane. Među nekoliko desetina prisutnih iz Velike Kladuše i okoline svečarskom dijelu prisustvovalo je i nekoliko Katolika i Muslimana. Najstariji među prisutnim bio je Bogdan Lukić (sin Ljubana i Duške) iz Gejkovca (RH) koji je u kladuškoj crkvi kršten 1926. Oraganizator i domaćin proslave bio je Siniša Trajković iz Trna koji se stara o održavanju kladuške ljepotice.

Prelistavanjem javnih publikacija (Naselja i poreklo stanovništva, Beograd 1925; Velika Kladuša kroz stoljeća, Rijeka 1987; Srbi na suvoj međi, Novi Sad 2004.) podsjećamo na nekoliko zanimljivosti iz burne prošlosti kladuške crkve sv. Georgije. Gradnja crkve trajala je par godina u ne baš velikom raspoloženju pripadnika ostalih religija ondašnjeg vremena, a osvješćenje je obavljeno 1913. godine. U to vrijeme crkva je pripadala parohiji Vrelo, a od 1941. Glinskoj parohiji. Danas pripada Bihaćko-petrovačkoj eparhiji. U prigradskom naselju Drmeljevo nalazi se lijepo održavano pravoslavno groblje.

Tokom gradnje crkve (1909-1913) administrator je bio Leonid Jergić, a 1910. rukopoložen je sveštenik Stojan Vranješević. Između dva rata (1914-1941) u crkvi sv. Georgije u Velikoj Kladuši službovali su Milan Karanović (1882-1954), i 1939. Ignatije Đurić (rođen 1898. u Sremskoj Mitrovici). Vjerske dužnosti je obavljalo više sveštenika kao što su: Nemanja Vidić, Ilarion Knežević, Nikola Diklić, Slavoljub Galović, Jovo Zeljković, Dojčin Stojanović,...

Koncem jula 1941. u kladuškoj crkvi sv. Georgija ustaše predvođene Vidakovićem i Baljkom počinile su neviđeni pokolj, nekoliko stotina pravoslavnog stanovništva pretežno žena i djece.

Crkva je nekoliko puta obnavljana-adaptirana i danas izgleda (zadnji put početkom druge decenije ovog stoljeća) sasvim lijepo tako da svojom arhitekturom i fasadom uljepšava centar Čaršije. Pošteno je napomenuti da tokom minulog rata 1993/95. crkva nije bila vidnije oštećena, samo neznatno kao i ostali objekti.

Od nebrojeno mnogo pravoslavnih sveštenika koji su boravili ili posjećivali Veliku Kladušu tokom vjerskih obreda najupečljivije tragove ostavio je Milan Karanović, rođen u Velikoj Ruiškoj (Bos. Krupa). Tokom svog boravka i kasnijim dolascima popisao je 149 naselja Pounja, 148. naselje je Šiljkovača i 149. je Šturlić. Radi se o prvoj obimnijoj publikaciji (Pounje u Bosanskoj Krajini, publikovano u sklopu „Etnografski zbornik“, Beograd 1925) koja je nezaobilazna literatura pri proučavanju geografije, povijesti, demografije,...Cazinske krajine.